هاست ابری از موارد مناسبی است که می‌تواند پاسخگوی نیازهای رو‌به رشد دنیای فن‌آوری باشد. در این مطلب از سری مطالب آموزشی وبلاگ پارس وی دی اس به همه چیز درباره هاست ابری عمومی ، خصوصی و ترکیبی می‌پردازیم. همان‌طور که سازمان‌ها پیچیدگی‌های تحول دیجیتال را دنبال می‌کنند، درک انواع مختلف میزبانی ابری ضروری می‌شود.
این راهنمای جامع به سه نوع اصلی میزبانی ابری می‌پردازد: ابر عمومی، ابر خصوصی و ابر ترکیبی. ما تعاریف، موارد استفاده، مزایا و معایب آنها را بررسی می‌کنیم و به کسب‌وکارها این امکان را می‌دهیم تا هنگام انتخاب راه‌حل میزبانی ابری تصمیم‌گیری آگاهانه بگیرند.
هاست ابری عمومی
هاستینگ ابری عمومی به یک مدل رایانش ابری اشاره دارد که در آن منابعی مانند سرورها، فضای ذخیره‌سازی و برنامه‌ها توسط یک ارائه‌دهنده شخص ثالث میزبانی می‌شوند و از طریق اینترنت در دسترس عموم قرار می‌گیرند.
در این مدل، چندین سازمان زیرساخت فیزیکی یکسانی را به اشتراک می‌گذارند و از مقرون‌به‌صرفه بودن و مقیاس‌پذیری اطمینان حاصل می‌کنند. سرویس‌های ابری عمومی معمولاً به‌صورت پرداختی ارائه می‌شوند و به کسب‌وکارها این امکان را می‌دهند که فقط برای منابعی که مصرف می‌کنند پرداخت کنند.
برخی از شناخته شده‌ترین ارائه‌دهندگان خدمات ابر عمومی عبارتند از:
خدمات وب آمازون (AWS): AWS که در سال ۲۰۰۶ راه‌اندازی شد، یک پلت فرم جامع ابری است که بیش از ۲۰۰ سرویس کاملاً مشخص را ارائه می‌دهد. قدرت محاسباتی، گزینه‌های ذخیره‌سازی و قابلیت‌های شبکه را فراهم می‌کند و آن را به گزینه‌ای ایده‌آل برای مشاغل در هر اندازه تبدیل می‌کند.
Elastic Compute Cloud (EC2) AWS به کاربران اجازه می‌دهد سرورهای مجازی را در چند دقیقه مستقر کنند، درحالی‌که سرویس‌هایی مانند Amazon S3 راه‌حل‌های ذخیره‌سازی مقیاس‌پذیر را ارائه می‌دهند.
Google Cloud Platform (GCP): GCP که به دلیل تجزیه‌وتحلیل داده‌های قدرتمند و قابلیت‌های یادگیری ماشینی شناخته می‌شود، مجموعه‌ای از خدمات را ارائه می‌کند که به کسب‌وکارها برای ساخت، استقرار و مقیاس‌بندی برنامه‌ها قدرت می‌دهد.
سرویس BigQuery Google به سازمان‌ها اجازه می‌دهد تا مجموعه داده‌های عظیم را به‌سرعت تجزیه‌وتحلیل کنند، درحالی‌که Google Kubernetes Engine (GKE) مدیریت برنامه‌های کاربردی کانتینری را ساده می‌کند.
Microsoft Azure: Azure یک پلت فرم رایانش ابری است که طیف گسترده‌ای از خدمات از جمله محاسبات، تجزیه‌وتحلیل، ذخیره‌سازی و شبکه را ارائه می‌دهد. زیرساخت قوی Azure از انواع زبان‌های برنامه‌نویسی و فریم‌ورک‌ها پشتیبانی می‌کند و آن را به گزینه‌ای جذاب برای توسعه‌دهندگان تبدیل می‌کند. با خدماتی مانند Azure DevOps و Azure Functions، کسب‌وکارها می‌توانند فرایندهای توسعه و استقرار خود را بهبود بخشند.
برخی از ارائه‌دهندگان معروف خدمات ابر عمومی در ایران عبارتند از:
- MTN ایرانسل : زیرمجموعه گروه MTN، ارائه‌دهنده راه‌حل‌های مختلف فناوری اطلاعات و ابر.
- آسیاتک : به دلیل خدمات رایانش ابری در کنار خدمات اینترنتی شناخته شده است.
- Shatel : طیف وسیعی از راه‌حل‌های ابری از جمله سرورهای مجازی و میزبانی اختصاصی را ارائه می‌دهد.
- پارس آنلاین : ارائه‌هاست ابری و سایر خدمات فناوری اطلاعات.
- نیک یاد : تمرکز بر ارائه راه‌حل‌های ابری برای مشاغل.
این ارائه‌دهندگان بخشی از چشم‌انداز فناوری روبه‌رشد در ایران هستند و هدفشان ارائه خدمات مختلفی از جمله زیرساخت به‌عنوان سرویس (IaaS)، پلت فرم به‌عنوان سرویس (PaaS) و نرم‌افزار به‌عنوان سرویس (SaaS) است. به‌خاطر داشته باشید که چشم‌اندازهاست ابری می‌تواند تغییر کند، بنابراین ایده خوبی است که جدیدترین پیشنهادات و ارائه‌دهندگان را بررسی کنید.
مزایا و معایب:
جوانب مثبت:
مقرون‌به‌صرفه بودن: میزبانی ابری عمومی نیاز کسب‌وکارها را به سرمایه‌گذاری در سخت‌افزار و زیرساخت‌های گران‌قیمت بی‌نیاز می‌کند. در عوض، سازمان‌ها می‌توانند از منابع ارائه‌دهنده استفاده کنند و فقط برای آنچه استفاده می‌کنند، هزینه بپردازند.
مقیاس‌پذیری: ابرهای عمومی تقریباً منابع نامحدودی را ارائه می‌دهند و به کسب‌وکارها این امکان را می‌دهند که بر اساس تقاضا، عملیات خود را افزایش یا کاهش دهند. این انعطاف‌پذیری به‌ویژه برای سازمان‌هایی که بار کاری نوسان دارند مفید است.
دردسترس‌بودن بالا: ارائه‌دهندگان عمده ابر عمومی معمولاً چندین مرکز داده را در مکان‌های جغرافیایی مختلف اداره می‌کنند و از دردسترس‌بودن و افزونگی بالا اطمینان حاصل می‌کنند. این بدان معناست که اگر یک مرکز داده از کار بیفتد، سرویس‌ها می‌توانند به مکان دیگری هدایت شوند.
بدون نیاز به تعمیر و نگهداری: ارائه‌دهندگان ابر عمومی زیرساخت‌های اساسی، از جمله تعمیر و نگهداری سخت‌افزار، به‌روزرسانی نرم‌افزار و وصله‌های امنیتی را مدیریت می‌کنند. این به کسب‌وکارها اجازه می‌دهد تا بدون نگرانی در مورد پیچیدگی‌های مدیریت فناوری اطلاعات، بر فعالیت‌های اصلی خود تمرکز کنند.
جوانب منفی:
نگرانی‌های امنیتی: به‌اشتراک‌گذاری منابع با سایر سازمان‌ها می‌تواند نگرانی‌های امنیتی را ایجاد کند. درحالی‌که ارائه‌دهندگان ابر عمومی اقدامات امنیتی قوی را اجرا می‌کنند، کسب‌وکارهایی که داده‌های حساس را مدیریت می‌کنند ممکن است از ایده ذخیره اطلاعات خود در یک پلت فرم مشترک ناراحت نباشند.
سفارشی‌سازی محدود: سرویس‌های ابری عمومی ممکن است سطح سفارشی‌سازی موردنیاز برخی کسب‌وکارها را ارائه ندهند. سازمان‌ها ممکن است ایجاد زیرساخت برای رفع نیازهای خاص را چالش‌برانگیز بدانند.
چالش‌های انطباق: شرکت‌ها در صنایع تحت نظارت ممکن است هنگام استفاده از خدمات ابر عمومی با چالش‌هایی مواجه شوند، زیرا باید از رعایت قوانین و مقررات مختلف در مورد ذخیره‌سازی و حفاظت داده‌ها اطمینان حاصل کنند.
تغییرپذیری عملکرد: ازآنجایی‌که منابع بین چندین کاربر به اشتراک گذاشته می‌شود، ممکن است زمان‌هایی وجود داشته باشد که عملکرد تحت‌تأثیر بارهای کاری سایر سازمان‌ها قرار گرفته و منجر به کندی بالقوه شود.
هاست ابر خصوصی:
تعریف:
هاستینگ ابری خصوصی به یک مدل رایانش ابری اشاره دارد که در آن منابع منحصراً به یک سازمان اختصاص‌داده‌شده است. این مدل می‌تواند در محل (در مرکز داده سازمان) یا خارج از محل (از طریق یک ارائه‌دهنده شخص ثالث) میزبانی شود. ابرهای خصوصی در مقایسه با ابرهای عمومی، کنترل، امنیت و سفارشی‌سازی بیشتری را ارائه می‌دهند و آنها را برای مشاغل با نیازهای عملیاتی خاص ایده‌آل می‌کند.
موارد استفاده:
هاستینگ ابری خصوصی به‌ویژه برای سازمان‌هایی مفید است که:
مدیریت داده‌های حساس: مشاغل در صنایعی مانند امور مالی، بهداشت و درمان و دولت اغلب با داده‌های حساسی سروکار دارند که نیاز دارند.
اقدامات امنیتی شدید یک ابر خصوصی به این سازمان‌ها اجازه می‌دهد تا کنترل بیشتری بر داده‌ها و زیرساخت‌های خود داشته باشند.
نیاز به سفارشی‌سازی: شرکت‌هایی با الزامات منحصربه‌فرد یا محیط‌های IT پیچیده ممکن است از گزینه‌های انعطاف‌پذیری و سفارشی‌سازی ارائه شده توسط ابرهای خصوصی بهره‌مند شوند. این به آنها اجازه می‌دهد تا زیرساخت‌های خود را برای رفع نیازهای خاص کسب‌وکار تنظیم کنند.
نیاز به انطباق: سازمان‌هایی که مشمول الزامات نظارتی هستند می‌توانند از ابرهای خصوصی برای اطمینان از انطباق با مقررات حفاظت از داده‌ها استفاده کنند. این شامل صنایعی می‌شود که باید استانداردهایی مانند HIPAA، GDPR یا PCI-DSS را رعایت کنند.
مزایا برای مشاغلی که به امنیت پیشرفته نیاز دارند:
افزایش امنیت: ابرهای خصوصی سطح بالاتری از امنیت را در مقایسه با ابرهای عمومی ارائه می‌دهند. سازمان‌ها می‌توانند سیاست‌ها، کنترل‌ها و پروتکل‌های امنیتی خود را پیاده‌سازی کنند و اطمینان حاصل کنند که داده‌های حساس از دسترسی غیرمجاز محافظت می‌شوند.
جداسازی داده‌ها: ازآنجایی‌که منابع به یک سازمان اختصاص داده شده است، ابرهای خصوصی خطر نقض داده‌های ناشی از سایر مستأجرین را که زیرساخت مشابهی را به اشتراک می‌گذارند، از بین می‌برد. این جداسازی حریم خصوصی و امنیت داده‌ها را افزایش می‌دهد.
سفارشی‌سازی و کنترل: سازمان‌ها می‌توانند ابر خصوصی خود را برای برآوردن الزامات عملکرد و امنیت خاص پیکربندی کنند. این سطح از کنترل به کسب‌وکارها اجازه می‌دهد تا زیرساخت‌های خود را برای حجم کاری منحصربه‌فرد خود بهینه کنند.
تضمین انطباق: مشاغلی که باید به مقررات صنعت پایبند باشند، می‌توانند از ابرهای خصوصی برای حفظ انطباق استفاده کنند. آنها می‌توانند اقدامات امنیتی لازم را اجرا کنند، ممیزی انجام دهند و اطمینان حاصل کنند که داده‌ها مطابق با استانداردهای نظارتی ذخیره و پردازش می‌شوند.
مزایا و معایب:
جوانب مثبت:
- امنیت پیشرفته: ابرهای خصوصی سطح بالاتری از امنیت و حریم خصوصی را در مقایسه با ابرهای عمومی ارائه می‌دهند و آنها را برای سازمان‌هایی با الزامات سخت حفاظت از داده‌ها مناسب می‌کند.
- سفارشی‌سازی: سازمان‌ها می‌توانند زیرساخت‌ها را برای برآورده‌کردن نیازهای خاص خودتنظیم کنند و به انعطاف‌پذیری بیشتری در نحوه تخصیص و مدیریت منابع اجازه دهند.
- انطباق: ابرهای خصوصی، کسب‌وکارها را قادر می‌سازد تا اقدامات انطباق را که با مقررات صنعت همسو هستند، اجرا کنند و اطمینان حاصل کنند که داده‌های حساس به‌درستی مدیریت می‌شوند.
- عملکرد: ازآنجایی‌که منابع به یک سازمان اختصاص داده شده است، ابرهای خصوصی می‌توانند عملکرد بهتر و تأخیر کمتری را در مقایسه با ابرهای عمومی ارائه دهند، به‌ویژه برای برنامه‌های کاربردی با منابع فشرده.
جوانب منفی:
هزینه‌های بالاتر: ابرهای خصوصی معمولاً به سرمایه‌گذاری اولیه بزرگ‌تری در سخت‌افزار، نرم‌افزار و کارکنان فناوری اطلاعات نیاز دارند. هزینه‌های نگهداری مداوم و عملیاتی نیز می‌تواند در مقایسه با گزینه‌های ابر عمومی بیشتر باشد.
محدودیت‌های منابع: برخلاف ابرهای عمومی که تقریباً منابع نامحدودی را ارائه می‌کنند، ابرهای خصوصی توسط زیرساخت فیزیکی متعلق به سازمان محدود می‌شوند. این می‌تواند مقیاس‌پذیری را محدود کند.
سربار مدیریت: سازمان‌هایی که از ابرهای خصوصی استفاده می‌کنند، مسئولیت مدیریت زیرساخت از جمله نگهداری، به‌روزرسانی و امنیت را بر عهده دارند. این می‌تواند منجر به افزایش پیچیدگی شود و به پرسنل IT ماهر نیاز دارد.
استقرار آهسته‌تر: راه‌اندازی یک ابر خصوصی در مقایسه با تأمین منابع در یک ابر عمومی می‌تواند بیشتر طول بکشد. سازمان‌ها ممکن است نیاز به‌صرف زمان برای برنامه‌ریزی، خرید سخت‌افزار و پیکربندی محیط داشته باشند.
ارائه دهندگان هاست ابر خصوصی در ایران:
شرکت ارتباطات داده ایرانیان (IDCC): ارائه‌دهنده بزرگ مخابراتی که خدمات ابری مختلف از جمله راه‌حل‌های ابر خصوصی را ارائه می‌دهد.
پارس آنلاین: یکی از بزرگ‌ترین ISPها در ایران که طیف وسیعی از خدمات‌هاست از جمله گزینه‌های ابر خصوصی را ارائه می‌دهد.
آسیاتک: یکی دیگر از بازیگران مهم در بازار هاستینگ ایران، ارائه خدمات ابری همراه با سرورهای اختصاصی و سایر راهکارهای هاستینگ است.
فناپ: یک شرکت فناوری که خدمات رایانش ابری از جمله میزبانی ابر خصوصی را با تمرکز بر راه‌حل‌های سازمانی ارائه می‌دهد.
ArvanCloud: درحالی‌که ArvanCloud در درجه اول به دلیل شبکه تحویل محتوا (CDN) و خدمات امنیتی شناخته شده است، اما راه‌حل‌های میزبانی ابری از جمله گزینه‌های ابر خصوصی را نیز ارائه می‌دهد.
Rayan Cloud: متخصص در سرویس‌های ابری مختلف، از جمله راه‌حل‌های ابری خصوصی که برای مشاغل طراحی شده است.
Navaar Cloud: طیف وسیعی از خدمات ابری، از جمله هاستینگ ابر خصوصی برای شرکت‌ها را ارائه می‌دهد.
هنگام درنظرگرفتن یک ارائه‌دهنده میزبانی ابری خصوصی، ارزیابی پیشنهادات، اقدامات امنیتی، انطباق با مقررات و پشتیبانی مشتری ضروری است. علاوه بر این، به دلیل ماهیت پویای صنعت فناوری، توصیه می‌کنم آخرین اطلاعات و بررسی‌های مربوط به این ارائه‌دهندگان را بررسی کنید.
هاست ابری ترکیبی چیست؟
ترکیب راه‌حل‌های ابر عمومی و خصوصی:
میزبانی ابری ترکیبی مدلی است که مزایای ابرهای عمومی و خصوصی را با هم ترکیب می‌کند و به سازمان‌ها اجازه می‌دهد تا از نقاط قوت هر یک استفاده کنند. در یک محیط ابری ترکیبی، کسب‌وکارها می‌توانند برخی از برنامه‌ها و بارهای کاری را در یک ابر عمومی اجرا کنند درحالی‌که برخی دیگر را در یک ابر خصوصی نگه دارند. این انعطاف‌پذیری سازمان‌ها را قادر می‌سازد تا زیرساخت‌های خود را بر اساس نیازهای خاص بهینه کنند.
سناریوهای ایده‌آل برای مدل‌های هیبریدی:
بار کاری پویا: مشاغل با حجم کاری نوسانی می‌توانند از مدل ابری ترکیبی بهره‌مند شوند. به‌عنوان‌مثال، در طول فصول اوج، سازمان‌ها می‌توانند منابع خود را در فضای ابری عمومی برای رسیدگی به تقاضای افزایش‌یافته درحالی‌که داده‌های حساس و برنامه‌های کاربردی حیاتی را روی ابر خصوصی نگه می‌دارند، مقیاس‌بندی کنند.
بازیابی بلایا: یک ابر ترکیبی می‌تواند استراتژی‌های بازیابی بلایا را افزایش دهد. سازمان‌ها می‌توانند از داده‌های خود در یک ابر عمومی نسخه پشتیبان تهیه کنند، درحالی‌که سیستم‌ها و برنامه‌های کاربردی حیاتی را در یک ابر خصوصی نگه می‌دارند و اطمینان حاصل کنند که در صورت خرابی می‌توانند به‌سرعت بازیابی شوند.
توسعه و آزمایش: ابرهای ترکیبی برای محیط‌های توسعه و آزمایش ایده‌آل هستند. توسعه‌دهندگان می‌توانند با استفاده از مقیاس‌پذیری، برنامه‌ها را در ابر عمومی ایجاد و آزمایش کنند، درحالی‌که بارهای کاری تولید را در یک ابر خصوصی برای کنترل و امنیت بیشتر به کار می‌برند.
انطباق با مقررات: سازمان‌هایی که باید از مقررات سخت‌گیرانه داده پیروی کنند، می‌توانند از ابر ترکیبی برای حفظ انطباق استفاده کنند. داده‌های حساس را می‌توان در یک ابر خصوصی ذخیره کرد، درحالی‌که حجم‌های کاری کمتر بحرانی را می‌توان در ابر عمومی اجرا کرد و رویکرد متعادلی را ارائه کرد.
پردازش و تجزیه‌وتحلیل داده‌ها: کسب‌وکارهایی که به پردازش و تجزیه‌وتحلیل داده در زمان واقعی نیاز دارند، می‌توانند کار را آسان کنند
یک ابر ترکیبی آنها می‌توانند مجموعه‌داده‌های بزرگ را در یک ابر عمومی برای مقیاس‌پذیری ذخیره کنند و در حین پردازش و تجزیه‌وتحلیل داده‌ها بر روی یک ابر خصوصی برای افزایش امنیت.
مزایا و معایب:
جوانب مثبت:
انعطاف‌پذیری: ابرهای ترکیبی به سازمان‌ها انعطاف‌پذیری می‌دهند تا بر اساس نیازهای خاص، چه در یک ابر عمومی یا خصوصی، برنامه‌ها و بارهای کاری خود را انتخاب کنند.
کارایی هزینه: سازمان‌ها می‌توانند هزینه‌ها را با اجرای بارهای کاری غیرحساس در ابر عمومی درحالی‌که برنامه‌های کاربردی حیاتی را در یک ابر خصوصی نگه می‌دارند، بهینه کنند. این امکان تخصیص بهتر منابع و مدیریت هزینه را فراهم می‌کند.
مقیاس‌پذیری: ابرهای ترکیبی مقیاس‌پذیری ابرهای عمومی را ارائه می‌دهند درحالی‌که کنترل و امنیت ابرهای خصوصی را حفظ می‌کنند. این سازمان‌ها را قادر می‌سازد تا بارهای کاری مختلف را به طور مؤثر مدیریت کنند.
امنیت پیشرفته: داده‌های حساس را می‌توان در یک ابر خصوصی ذخیره کرد و خطر قرارگرفتن در معرض را کاهش داد و درعین‌حال از منابع ابر عمومی برای برنامه‌های کاربردی کمتر حیاتی بهره برد.
جوانب منفی:
پیچیدگی: مدیریت یک محیط ابری ترکیبی می‌تواند پیچیده‌تر از یک مدل ابری واحد باشد. سازمان‌ها باید از یکپارچگی و مدیریت مناسب بین ابرهای عمومی و خصوصی اطمینان حاصل کنند.
ریسک‌های امنیتی: درحالی‌که ابرهای ترکیبی امنیت بیشتری را برای داده‌های حساس فراهم می‌کنند، اما خطرات امنیتی بالقوه‌ای را در هنگام انتقال داده‌ها بین محیط‌های عمومی و خصوصی ایجاد می‌کنند.
مدیریت هزینه: سازمان‌ها ممکن است برای مدیریت مؤثر هزینه‌ها در ابرهای عمومی و خصوصی تلاش کنند. بدون نظارت مناسب، هزینه‌های غیرمنتظره ممکن است ایجاد شود.
قفل فروشنده: اتکا به چندین ارائه‌دهنده ابری می‌تواند منجر به قفل‌شدن فروشنده شود و تغییر ارائه‌دهنده یا انتقال بار کاری بین محیط‌های مختلف را برای سازمان‌ها چالش‌برانگیز کند.
نتیجه گیری:
در نتیجه، درک انواع‌هاست ابری – عمومی، خصوصی و ترکیبی – برای کسب‌وکارهایی که به دنبال استفاده مؤثر از فناوری ابر هستند ضروری است. هر مدل مزایا و چالش‌های منحصربه‌فردی را ارائه می‌دهد و انتخاب در نهایت به نیازهای خاص، بودجه و الزامات نظارتی سازمان بستگی دارد.
هاست ابری عمومی مقرون‌به‌صرفه، مقیاس‌پذیری و کاهش تعمیر و نگهداری را ارائه می‌دهد، اما ممکن است نگرانی‌های امنیتی و چالش‌های انطباق ایجاد کند.
هاست ابری خصوصی امنیت، سفارشی‌سازی و تضمین انطباق را افزایش می‌دهد اما هزینه‌ها و هزینه‌های مدیریتی بالاتری دارد.
هاست ابری ترکیبی مزایای ابرهای عمومی و خصوصی را با هم ترکیب می‌کند و در عین حفظ کنترل بر داده‌های حساس، انعطاف‌پذیری و کارایی هزینه را ارائه می‌دهد.
همان‌طور که کسب‌وکارها در چشم‌انداز دیجیتال به تکامل خود ادامه می‌دهند، راه‌حل مناسب میزبانی ابری نقش مهمی در موفقیت آنها خواهد داشت. با ارزیابی دقیق مزایا و معایب هر مدل، سازمان‌ها می‌توانند تصمیمات آگاهانه‌ای اتخاذ کنند که با اهداف بلندمدت و الزامات عملیاتی آنها هماهنگ باشد.
سؤالات متداول:
هاست ابری چیست؟
هاست ابری نوعی میزبانی وب است که از شبکه‌ای از سرورهای مجازی میزبانی شده در فضای ابری برای ذخیره و مدیریت داده‌ها استفاده می‌کند. برخلاف میزبانی سنتی که به یک سرور تکیه می‌کند، میزبانی ابری منابع را در چندین سرور توزیع می‌کند و امکان مقیاس‌پذیری، انعطاف‌پذیری و قابلیت اطمینان بیشتر را فراهم می‌کند.
این بدان معنی است که اگر یک سرور از کار بیفتد، حجم کار می‌تواند به طور خودکار به سرور دیگری منتقل شود و از حداقل زمان خرابی و بهبود عملکرد اطمینان حاصل شود.
تفاوت‌های کلیدی بین‌هاست ابر عمومی و هاست ابر خصوصی چیست؟
تفاوت اصلی بین میزبانی ابری عمومی و میزبانی ابری خصوصی در زیرساخت و قابلیت دسترسی است. میزبانی ابری عمومی بین چندین کاربر یا سازمان به اشتراک گذاشته می‌شود و از شبکه گسترده‌ای از سرورهای مدیریت شده توسط یک ارائه‌دهنده شخص ثالث بهره می‌گیرد.
به‌طورکلی مقرون‌به‌صرفه‌تر و مقیاس‌پذیرتر است، اما ممکن است نگرانی‌هایی را در مورد امنیت داده‌ها و انطباق با اطلاعات حساس ایجاد کند. در مقابل، میزبانی ابری خصوصی به یک سازمان اختصاص داده شده است و امنیت و کنترل بیشتری بر روی داده‌ها و برنامه‌ها ارائه می‌دهد. درحالی‌که به دلیل منابع انحصاری می‌تواند گران‌تر باشد، اما محیطی مناسب را فراهم می‌کند که نیازهای تجاری خاص و الزامات قانونی را برآورده می‌کند.
مزایای استفاده از هاست ابر خصوصی چیست؟
میزبانی ابری خصوصی چندین مزیت از جمله امنیت افزایش‌یافته، عملکرد بهبودیافته و کنترل بیشتر بر منابع را ارائه می‌دهد. ازآنجایی‌که زیرساخت به یک سازمان اختصاص داده شده است، ابرهای خصوصی را می‌توان برای برآورده‌کردن استانداردهای امنیتی و انطباق خاص پیکربندی کرد، و آنها را برای مشاغلی که داده‌های حساس را مدیریت می‌کنند ایده‌آل می‌کند.
علاوه بر این، محیط‌های ابری خصوصی اغلب به دلیل تخصیص انحصاری منابع، عملکرد بهتری را ارائه می‌دهند و خطر اختلاف منابع با سایر کاربران را کاهش می‌دهند. علاوه بر این، سازمان‌ها می‌توانند تنظیمات ابر خصوصی خود را برای هماهنگی با نیازهای عملیاتی منحصربه‌فرد خود سفارشی کنند و به انعطاف‌پذیری بیشتری در مدیریت برنامه‌ها و بارهای کاری اجازه دهند.
